De nachten gaan opvallend goed: Sam lijkt iets minder wakker te zijn dan voorheen en Len doet ook zo zacht mogelijk om zijn broertje niet te storen. Natuurlijk juichen we niet te vroeg, maar de start is veelbelovend.
Aan alle kanten accepteert Len zijn broertje hoe hij is. Hij laat Sam zijn ding doen, past zich goed aan om samen te spelen en helpt ook mee door Sam aan de hand te nemen. Dat hij zich toch nog van die zorgen maakt over zijn broer wisten we eigenlijk niet. Bij de geboorte van Sam maakte Len zich wel grote zorgen over zijn broertje die geen 2 zou worden. Maar die tijd heeft hij echt achter zich gelaten. Toen ik zag wat Len had opgeschreven als nieuwjaarswens raakte me dat enorm. Toen ik het met Dessie deelde, schoot ze vol. Hoe moeilijk moet het wel niet zijn om grote broer te zijn van zo’n ziek jongetje? Wat doet Len het dan toch enorm goed en zijn we trots op hem! Laurens
3 Comments
Inge Kuntzelaers
1/17/2021 01:50:07 am
Hoe mooi Laurens 🥰.
Reply
Eddy
1/18/2021 06:34:25 am
Sam boft maar met zo'n lieve grote broer.
Reply
Susan
1/21/2021 09:13:14 am
Inderdaad laten we Len niet vergeten! Len gefeliciteerd met je verjaardag en ik vind je een topper, wie wil niet zo een grote broer als jou! Dikke vette kus van mij 💋 Susan.
Reply
Leave a Reply. |
AuteurLaurens en Dessie, de ouders van Sam Archieven
Juni 2022
Categorieën |