Wat keek ik daar naar uit: zijn eerste hapjes. Lekker kokkerellen voor Sam en hem nieuwe smaken laten proeven. Len was als baby en peuter een geweldige eter; ik zag het helemaal zitten. Maar wat liep dat anders.
Als baby had Sam best een prima gewicht. Hij was wel licht, maar de borstvoeding deed wonderen, hij had lekkere bolle wangen. De eerste hapjes gingen ook best goed. En toen werd hij ziek. En heel dun. En kwam de dieetvoeding. Lekkere, of eigenlijke hele vieze, vette melk. Later extra vette toetjes. In de periode dat hij echt ziek was, was eten en drinken een drama. 12 keer per dag gaf ik hem met veel moeite 40 ml melk, heel vaak kleine hapjes eten, maar eigenlijk wilde hij niets. Eten is liefde, zei de maatschappelijk werkster van het AMC eens tegen me. Ze begreep hoe verdrietig mij dit ook maakte. Los van de zorgen om zijn gewicht en gezondheid, voerde ik dagelijks strijd om eten. Waar was dat beeld van mijn mollige baby die lekker zat te smikkelen gebleven? Zou dit ooit goedkomen? Ik vind het belangrijk dat Sam op een gezonde manier aankomt en eten leuk gaat vinden. En zo zijn we eigenlijk begonnen met de avocado’s. En de Griekse yoghurt. En veel bananen. Allemaal lekkere gezonde dikmakers. Elke dag weer. De artsen kijken er soms raar van op als hij weer een halve avocado zit te eten in het ziekenhuis, maar Sam vindt het heerlijk. En sowieso is avocado beter dan de gemiddelde ziekenhuismaaltijd, maar dat is een heel ander verhaal. Dus ik zeg, lang leve de avocado. Inmiddels plukken we daar de vruchten van. 10 kilo, schoon aan de haak! Sam is nog steeds veel te licht voor zijn lengte, maar zijn groeicurve ziet er steeds beter uit. Sam eet meestal goed. Soms (en soms iets vaker) met een beetje hulp van de iPad. Vooral het avondeten is een feestje. Dat eet hij graag. Nu nog leren om zelf te eten. De behoefte om zelf te willen eten is een beetje verloren gegaan tijdens zijn zieke periode. Maar dat gaan we weer op pakken. Stapje voor stapje. Hapje voor hapje. Op naar de 11 kilo! Dessie
3 Comments
Proficiat met de 10 kilo! Ik kan me zo voorstellen dat je hier superblij mee bent. Mijn oudste zoon was een 'prematuurtje' en woog bij zijn geboorte 980 gram... Wij juichten bij iedere ons die er bij kwam! Hij heeft altijd ondergewicht gehouden en dat gaf vaak reden tot zorg, maar hij is nu 35, hij eet als een dijker en weegt... 60 kg (nu ben ik jaloers 😉)
Reply
Agnes van Dijk
4/15/2019 07:46:34 am
Wat een mijlpaal weer van die Sam .Met kleine stapjes groeit hij op en zijn stralende lach is prachtig!!!!
Reply
Astrid
4/16/2019 10:59:55 am
Wat een goed bericht Sam weegt 10 kilo.
Reply
Leave a Reply. |
AuteurLaurens en Dessie, de ouders van Sam Archieven
Juni 2022
Categorieën |