Sam is nu een paar dagen ziek, al gaat het nu wel weer de goede kant op. Wij waren gisteren dus samen thuis toen de kinderchirurg die Sam gaat opereren mij persoonlijk belde om te vertellen dat de operatie gepland staat. Erg attent. Een fijne kundige arts waar wij veel vertrouwen in hebben, dus we gaan Sam met een gerust hart bij hem achterlaten. Afgelopen week is een lotgenootje van Sam in Brussel ook aan een liesbreuk geopereerd. Dat was iets meer spoed dan bij Sam. Zijn operatie en het herstel daarna verliepen uitstekend, dus dat geeft ons ook weer moed. Als alles goed gaat hoeven we niet veel langer dan een a twee nachtjes in het ziekenhuis te blijven, dus we hopen dat we dit avontuur weer snel achter ons kunnen laten.
Hoewel we rationeel weten dat het een simpele operatie is die maar een uur a anderhalf gaat duren, voelt dat emotioneel niet zo. Ik ben wel erg blij dat we nu een datum hebben en dat we het straks achter de rug hebben. Maar nu het zover is zie ik er erg tegenop. Het idee dat we ons kindje weer achter moeten laten in een operatiekamer valt me soms zwaar. Ik heb geen idee hoe we Sam hier op kunnen voorbereiden. Het is geen kleine baby meer die alles maar over zich heen laat komen. Hij protesteert duidelijk wanneer iets hem niet bevalt. En dit gaat hem zeker niet bevallen. Maar hij is ook weer te klein om hem echt iets uit te leggen en hem bij dit proces goed te begeleiden. Van de anesthesist weten we dat de narcose via een infuus wordt toegediend en niet via een mondkapje. Dat is al een hele verademing, want de paniek die ik in Sam zijn ogen zag toen hij dat kapje op kreeg anderhalf jaar geleden, dat zal ik nooit vergeten. Ik hoop dat die angst hem en mij deze keer bespaard blijft. Volgende week is het dus zover. Ik ben gisteren een tijd bezig geweest om allerlei afspraken af te zeggen en te verzetten. We moeten weer alles even uit onze handen laten vallen om ons te richten op de zorg voor Sam. Hij moet nu vooral eerst helemaal beter worden en blijven, want ziek kan hij zeker niet geopereerd worden. Morgen rijden wij naar Zeeland voor een gezellig lang weekend weg met Len zijn moeder en haar gezin. We gaan er weer even op uit met alle kinderen bij elkaar. Een betere afleiding hadden we ons ook niet kunnen wensen. En dan kunnen we er hopelijk allemaal opgeladen en ontspannen volgende week tegenaan. Dessie
1 Opmerking
Gelukkig dat er een datum bekend is maar tegelijk ook superspannend! Ik hoop en bid dat Sam de operatie net zo glansrijk overwint, zoals hij in de afgelopen maanden jullie (en ons) al zo vaak versteld heeft doen staan! 💪💙🙏
Antwoorden
Laat een antwoord achter. |
AuteurLaurens en Dessie, de ouders van Sam Archieven
Juni 2022
Categorieën |