Hij krijgt wederom elke ochtend een bekertje ranja bij zijn ontbijt en grote mensen bestek bij zijn gepureerde avondeten. Gelukkig is het allemaal niet zo ernstig als de vorige keer, maar vooralsnog lijkt dat niet tot een kortere opname te leiden. Oh ja, de sinterklaaspakjes en pepernoten zijn ingeruild voor kleurrijke kerstbomen. Voordeel van al die opnames is dat we echt AMC-profs beginnen te worden. Vrijdagavond gingen we naar eerste hulp nadat Sam al weer dagen ziek was. Eerst kreeg hij hoge koorts, dat prima een bijwerking kon zijn van de 14e-maands vaccinatie die hij de week daarvoor had gekregen. Maar al snel ging hij ook weer hoesten en toen spugen. Nu wisten we wat we moesten doen. Elke zes uur paracetamol, elke drie uur puffen, antibiotica aangevraagd (die maar niet kwam). Hij had hier en daar een korte opleving, maar vrijdagavond gingen we na overleg met de kinderarts toch weer naar de eerste hulp. De vorige keer namen we een banaan en een liga mee voor de ergste honger. Want bezoekjes aan de eerste hulp duren altijd lang. Heel lang. Dat wisten we inmiddels al. Maar deze keer had ik voor de zekerheid slaapspullen ingepakt, de lievelingsknuffel, de muziekdoos. En naast de banaan ook een boterham als avondeten.
Het bezoek aan de eerste hulp ging vrij snel. Vermoedelijk weer een virus of een bacterie, zei de arts. Gezien de voorgeschiedenis wilden ze Sam niet zomaar naar huis sturen. En er was een bedje vrij. Dus niet veel later konden wij ons installeren in kamer 212. De suggestie werd gewekt dat het niet veel langer dan een a twee nachtjes hoefde te duren. Dat werden er al snel drie, toen vier... Hoewel het op zich de goede kant op gaat, blijft Sam nog steeds een snufje zuurstof nodig hebben, met name als hij slaapt. Zolang hij nog niet zonder kan, blijven wij op de afdeling. In ieder geval tot woensdag. Ergens ook weer handig, want woensdagochtend vroeg hebben we al drie afspraken staan in het AMC: cardioloog, kinderarts en longarts, revalidatiearts. Dat is dan weer het voordeel van hier logeren, scheelt weer een ritje naar het AMC! Nou dat is dan wel weer leuk. Dessie
5 Comments
Astrid
12/18/2018 09:40:13 am
Lieve Sam wat naar dat je weer in het ziekenhuis bent.
Reply
Agnes van Dijk
12/18/2018 02:01:45 pm
Oo Dessie, wat een pech weer .Ligt Sam weer in het ziekenhuis ! En de winter is nog maar net begonnen .Toch maar weer hopen dat Sam snel weer naar huis mag .
Reply
Saskia
12/18/2018 02:09:07 pm
Dat zit weer niet mee ... voor Sam niet en voor jullie niet. Wat fijn dat hij zo goed verzorgd wordt en dat het nog weer minder erg is dan de vorige keer maar dromen van het AMC als 2e huis doe je natuurlijk niet. Heel veel sterkte morgen met alle afspraken en wie weet dan toch snel weer naar huis(?). We denken aan jullie.
Reply
Naast het feit dat Sam gelukkig minder ziek is dan de vorige keer, én goed verzorgd wordt, én alle positieve dingen die je gelukkig ook nog ziet, blijft het jammer dat de stabiele en rustige periodes maar zo kort zijn! Hopelijk mag Sam vandaag naar huis en kunnen jullie de komende feestdagen gezellig THUIS feestvieren, zonder Marfan! Van harte gegund, lieve groetjes X
Reply
Susan
12/23/2018 08:35:06 am
Ik lees dit al mee sinds het geplubiceerd was in de krant dus vond dat ik ondertussen ook eens moest antwoorden. Allereerst wat is het een mooi mannetje en zijn ogen glinsteren altijd. Dit maakt me altijd blij als ik een foto van hem zie. Wat heftig voor hem maar ook voor jullie dat jullie weer in het ziekenhuis moeten verblijven. Het is dan allemaal wel beter geregeld dan 34 jaar geleden waar dit toen nog niet kon. Gelukkig woonde ik niet zo ver weg van het ziekenhuis maar hem als baby achter moeten laten was ook geen pretje. Ik weet nog wel dat het hartstikke vermoeiend was hoe lief ze er ook zijn het liefst ben je in je eigen omgeving. Ik ga duimen dat jullie met de kerst thuis zijn en wens jullie dan fijne dagen waar iedereen weer even tot rust kan komen. Kus aan jullie mooie mannetje 💋
Reply
Leave a Reply. |
AuteurLaurens en Dessie, de ouders van Sam Archieven
Juni 2022
Categorieën |