Op woensdag, dag vijf, hadden wij in het ziekenhuis een hele slechte nacht. Niet omdat Sam zo beroerd was, maar omdat hij zijn energie begon terug te krijgen en de hele nacht lag te spoken en te spelen. Ik had toen al een beginnende oogontsteking, maar na die nacht werd ik ziek. En zo mochten we afgelopen vrijdagochtend een vrolijk en goed opgeknapt jongetje uit het ziekenhuis mee naar huis nemen en kon ik vrijdagmiddag na werk linea recta ziek mijn bed in. En zo begon de kerstvakantie.
Wij waren natuurlijk super blij dat we naar huis mochten. Maar snotterend in bed zag ik de kerstvakantie zo aan mij voorbij gaan. Niets kerstboom optuigen, cadeautjes shoppen, kerstkoekjes bakken, kerstkaartjes schrijven. Nee. Gewoon ziek in bed. Twee dagen was ik erg boos. Boos dat zelfs die simpele kleine dingen als een paar gezellige kerstdagen ons blijkbaar niet gegund zijn, maar naarmate ik me iets beter ging voelen, ging ook die storm van emoties weer een beetje liggen. Want daar stond tegenover dat mijn lieve man dagen lang voor mij en Len en Sam gezorgd heeft. Dat mijn familie op eerste kerstdag het kerstdiner ging regelen. Dat mijn broer extra aandacht aan Len gaf. En dat er dankzij Laurens ook genoeg cadeautjes onder de boom lagen. En zo hebben we met elkaar toch fijne gezellige kerstdagen gehad. Lekker in ons eigen huis. Met Sam gaat het harstikke goed! Hij moest ook even bijkomen na een week AMC en wennen om weer thuis te zijn in de drukte. De ziekenhuisopname duurde weer veel langer dan we hadden verwacht. Ondanks dat hij niet zo ziek was als de vorige keer, bleef hij toch lang wat extra zuurstof nodig hebben. Maar hij is weer goed hersteld en weer helemaal zijn vrolijke zelf. Ons ritme is ook weer terug en Sam geniet weer lekker van de gezelligheid en het lekkere eten thuis! Ondanks twee ziekenhuisopnames van een week is hij toch weer mooi aangekomen. We zijn erg trots op ons mannetje. En ondanks dat Sam en Len helemaal niets tekort komen, willen wij ze na al die ziekenhuisellende ook een beetje extra verwennen. Onder de kerstboom zat in een grote doos een hobbelolifant voor Sam. Echt te schattig. Sam was een paar maanden oud toen we al stiekem zaten te kijken naar de leukste hobbeldieren. Ik had mij voorgenomen er pas eentje te komen zodra hij kon zitten. En dus staat er nu een mooie hobbelolifant naast de kerstboom. Nu nog leren hobbelen! Dessie
2 Comments
Diana
12/27/2018 09:10:40 pm
💕
Reply
Michelle
12/29/2018 04:36:14 am
💜
Reply
Leave a Reply. |
AuteurLaurens en Dessie, de ouders van Sam Archieven
Juni 2022
Categorieën |