De afgelopen weken werd onze agenda weer even gedomineerd door vele medische afspraken. We gingen naar de longarts, de revalidatiearts en de cardioloog. We hebben röntgenfoto’s gemaakt, we gingen naar de fysio en daarnaast hadden we meerdere afspraken met Zigzag voor zijn plaatsing na de zomer. Alleen de oogarts hebben we nog te gaan. Maar allemaal voor een goed doel. Sam’s gezondheid. Alle afspraken in het AMC gingen boven verwachting goed. Onze cardioloog was wederom tevreden en we mogen over drie maanden terugkomen, als Sam twee jaar is. De leeftijd die hij volgens de statistieken niet zou halen. Een onwerkelijk gevoel.
De laatste maanden kregen wij het gevoel dat Sam wat intensievere begeleiding nodig heeft voor zijn fysieke en motorische ontwikkeling. Hij heeft natuurlijk enorme stappen gezet, maar nu echt gaan leren staan en lopen kost veel tijd. En intensieve begeleiding. En dat kunnen wij hem eigenlijk onvoldoende bieden. We namen weer eens contact op met Zigzag, waar we een jaar geleden ook waren wezen kijken. En daar bleek ineens een nieuw therapeutisch groepje van start te gaan voor kindjes van 2 tot 4 jaar, in samenwerking met revalidatiecentrum Reade. Dat klonk perfect voor Sam. Spelenderwijs krijgen de kindjes twee vaste ochtenden per week ‘therapie’ van een fysio, ergotherapeut en logopedist, onder begeleiding van een revalidatiearts. In de middag krijgen ze kinderopvang bij Zigzag, een verpleegkundige kinderdagverblijf. Het voelt als een enorme kans, maar ook een hele grote verandering. Al die veranderingen betekenen ook afscheid nemen van ons vertrouwde wereldje. Sam moet deels zijn vertrouwde en fijne plekje bij zijn gastouder opgeven (hij blijft een dag). We nemen afscheid van onze hele goede fysiotherapeute. Ik ga afscheid nemen van mijn collega’s en ga weer proberen als zzp-er te starten. Laurens neemt afscheid van zijn vaste Sam-en-papa-dag. Samen nemen we afscheid van de rust en flexibiliteit die een gastouder in de buurt gaf. Nu moeten we de halve stad door met de auto om Sam weg te brengen. Nieuwe logistieke uitdagingen en meer reistijd voor Sam. Hopelijk is het dat allemaal waard. We gaan een nieuwe fase in, met onze bijna tweejarige peuter. Wie had dat verwacht. Maar eerst gaan we nog even lekker op vakantie, naar Frankrijk. Na Kos durven we het aan. We gaan met Sam’s lieve vriendinnetje Emma en haar ouders. Zonder dit blog hadden we elkaar nooit gevonden. Wat heeft Sam ons toch veel moois gebracht. Dessie
4 Comments
Ilse
7/19/2019 06:16:44 am
Wat spannend allemaal weer!
Reply
Wat heerlijk dat al die veranderingen nu ook tot de mogelijkheden behoren, wie had dit vorig jaar kunnen denken?! Ook supermooi dat Zigzag deze therapie bied, zet hem op Sam!! Ik vind de foto bij deze blog geweldig! Het is de eerste keer dat ik Sam zie staan en dan geniet ik op een afstandje met jullie mee 🤗👌
Reply
Dessie
7/24/2019 03:01:28 am
Hoi Anna, wat toevallig en voor jullie ook spannend lijkt me. Sam gaat naar de locatie zuid in Amsterdam. We zijn heel benieuwd hoe hij het gaat vinden. Veel succes voor jullie ook. Liefs Dessie
Reply
Leave a Reply. |
AuteurLaurens en Dessie, de ouders van Sam Archieven
Juni 2022
Categorieën |